Het is een bekend gegeven: in Nederland krijg je maar één koekje bij de thee en dan gaat de koektrommel weer dicht. De beroemde schrijver Hans Kaldenbach schreef er al over in zijn standaardwerk 'Doe maar gewoon - 99 tips voor het omgaan met Nederlanders'.Is dit overdreven? Nee. Een verhaaltje, vandaag gehoord van een kennis. In een internationale organisatie aan de Nederlandse kust staat bij de kassa een royale schaal vol met koekjes. Ze zijn gratis. Dame X, laten we zeggen een Italiaanse, pakt in het voorbijgaan vier koekjes mee. De Nederlandse kantinedame spreekt haar streng toe, maar krijgt slechts een boze blik terug. Heer Y, laten we zeggen een Belg, neemt twee koekjes van de schaal; mmm, lekker voor straks bij de koffie. Enne, twee koekjes, daar zal ze toch niet boos om worden? Toch wel: ook hem valt kritiek ten deel. Alleen gaat hij in gesprek met haar: ze weet toch wel dat er een cultuurverschil is tussen Nederland en België? Dat het in België gewoon is dat er een schaal koekjes op tafel komt en dat iedereen dooreet totdat die leeg is? Dat dat toch veel gezelliger is? Nee, dat wist ze niet. Ze vond het gewoon niet netjes.
N.B. Af en toe wat cultuur kan geen kwaad, zeker niet als het over eten gaat! Maar wees gerust, de volgende blog gaat weer over taal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten