Op zaterdagochtend 20 augustus lees ik in het AD het vier pagina's tellende verslag over het drama op Pukkelpop van donderdag. Twee zinnen van de (Nederlandse) AD-journalist lieten mij niet meer los: 'Hier en daar is de sfeer de ochtend en de middag na de ramp nog melig. Maar er wordt ook gehuild.' En aan het eind van het artikel: 'De tragedie van Pukkelpop 2011 krijgt een gezicht. Zelfs de meligste festivalgangers worden er doodstil van.' Hoe kunnen mensen die zoiets hebben meegemaakt nu melig doen? Lollig doen, flauwe grappen maken, zoals ik dat vroeger met vriendinnetjes onder de les deed: zou het een posttraumatische stressreactie kunnen zijn? Of, wat gewoner: de behoefte aan een uitlaatklep?
Pas later dit weekend schoot me te binnen dat dit woord in België heel andere betekenissen heeft. Het woord kan daar 'afgezaagd, vervelend' betekenen. 'Last Christmas' van WHAM! is dan bijvoorbeeld een melig kerstlied. Maar ook kan het betekenen: 'emotioneel, overemotioneel', soms ook wel: 'zoetsappig'. Ik kwam het dit weekend toevallig ook tegen in het Vlaamse blad Humo, in een recensie van de film 'Rabbit Hole', een tearjerker waarin Nicole Kidman een moeder speelt die haar zoontje heeft verloren: '[...] En wie zich laat meeslepen, treft nog wel meer van dit soort waarachtige [...] momentjes aan - strovuurtjes van pure ontroering. Toegegeven: het monster van de meligheid loert af en toe gevaarlijk om de hoek. [...]'
Is het denkbaar dat de Nederlandse journalist dit woord, in de laatstgenoemde betekenis, op de festivalweide heeft opgepikt onder Vlaamse jongeren, het misschien ook in een Vlaamse krant heeft gelezen, er de Nederlandse betekenis aan heeft toegekend en dit woord in zijn artikel heeft gebruikt? Of zou hij het gewoon in de Hollandse kantine hebben opgepikt, van zijn Vlaamse collega's? Het AD is natuurlijk alweer een tijdje in handen van de Belgische uitgeverij De Persgroep...
